Μυστικά και Ψέματα – Φακελάκια υπάρχουν μόνο στη φαντασία του Ρουβίκωνα

Μα, οι σύντροφοι του Ρουβίκωνα είπαν στην κάμερα και έγραψαν στο διαδίκτυο αυτό που ολόκληρη η κοινωνία γνωρίζει πολύ καλά και αποδέχεται συνήθως ως «αναγκαίο κακό».

Ο δημοσιογραφικός και πολιτικός κόσμος της ψευδολογίας, της διαπλοκής, της διαφθοράς και των ρουσφετιών υποκρίθηκε ότι έπεσε από τα σύννεφα μπροστά στον καταγγελτικό λόγο των συντρόφων. Αυτοί που χαίρουν όλων των δυνατών προνομίων σε κάθε επίπεδο, αυτοί που δεν αγωνιούν ποτέ για την υγεία τους και το αν έχουν οικονομίες στην άκρη για ενδεχόμενη ασθένεια, καθώς ξέρουν ότι θα εξυπηρετηθούν άμεσα και χωρίς έξοδα –ή μάλλον με έξοδα της ελληνικής κοινωνίας– στα καλύτερα νοσοκομεία και από τους πιο διάσημους γιατρούς, δηλώνουν έκπληκτοι για τη σπίλωση του ονόματος ενός «εξαίρετου και ακέραιου γιατρού που δεν διανοήθηκε ποτέ να ζητήσει απολύτως εκβιαστικά χρήματα που δεν δικαιούται για να κάνει τη δουλειά του». Οι ιατρικοί σύλλογοι, με προεξάρχοντα τον ΙΣΑ, δήλωσαν θορυβημένοι από το πώς κάποιοι πολίτες με ισχυρά πολιτικά και κοινωνικά αντανακλαστικά μπορούν να θίξουν την αξιοπρέπεια ενός «καταξιωμένου συναδέλφου». Προφανώς, τα μέλη και ιδιαίτερα ο πρόεδρός του είναι εξίσου «άμεμπτοι» με τον εν λόγω, γι’ αυτό και έσπευσαν να τον καλύψουν. Όχι, φακελάκια υπάρχουν μόνο στη φαντασία του Ρουβίκωνα.

Από την άλλη πλευρά, η επικράτηση μίας συνθήκης έχει πάντα δύο πλευρές: και αυτόν που πράττει και αυτόν που δέχεται. Το φακελάκι είναι κοινός τόπος σε κάθε μείζονα ιατρική πράξη, τουλάχιστον στη συνείδηση των πολιτών που αναζητούν λύση στο πρόβλημα της υγείας τους. Αυτή την πρακτική τη γνωρίσαμε από τα παιδικά μας χρόνια και έχει μείνει απαράλλακτη μέχρι σήμερα ανεξαρτήτως κυβέρνησης. Υπάρχουν ασθενείς που εκβιάζονται από τους γιατρούς στυγνά και ανερυθρίαστα να δώσουν μερικές φορές ακόμα και τα τελευταία τους αναγκαία για την επιβίωση χρήματα. Υπάρχουν όμως κι ασθενείς που υποτάσσονται στην καθιερωμένη συνήθεια και δίνουν εθελοντικά το φακελάκι, διότι πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο θα τους προσέξει περισσότερο και καλύτερα ο γιατρός ή οποιοσδήποτε άλλος λειτουργός υγείας (νοσηλευτής, τραυματιοφορέας κ.λπ.). Είναι εξίσου γνωστή και αυτή η δουλική συμπεριφορά, λες και οι γιατροί και οι υπόλοιποι λειτουργοί υγείας δεν πληρώνονται ως εργαζόμενοι σε δημόσιο φορέα.

Ακόμα και οι γιατροί που επιτελούν άριστα το έργο τους και αρνούνται να ζητήσουν ή να δεχτούν το οικείο φακελάκι, μη συμμετέχοντας στο εθιμικό δίκαιο των νοσοκομείων, σιωπούν, είτε από φόβο είτε από αδιαφορία. Αλλά η σιωπή είναι συνενοχή και διαιωνίζει την αρρωστημένη κατάσταση.

Η κοινωνία μας διαβαίνει και το τελευταίο κατώφλι υποκρισίας και σήψης: μεγάλο μέρος της ιατρικής κοινότητας, σύσσωμος ο πολιτικός και δημοσιογραφικός κόσμος, κι ένα μέρος της κοινωνίας, αντί να κατηγορούν και να προσπαθούν να καταπολεμήσουν αυτό το καρκίνωμα της παροχής ιατρικών υπηρεσιών, κατηγορούν, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα του μίσους που δεν αναγνωρίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αυτούς που είναι από τους λίγους που έμπρακτα καταγγέλλουν αυτή την ειδεχθή λογική και πράξη. Τα κοράκια που σκυλεύουν τα πτώματα των ασθενών ζητώντας τους χρήματα και χτυπώντας τους στη μεγαλύτερη ανάγκη, χαίρουν υποστήριξης από όλον τον «καλό κόσμο».

Κάτω τα χέρια σας, λοιπόν, ύαινες, επίορκοι γιατροί, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, από τον Ρουβίκωνα.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους μαχόμενους γιατρούς, λειτουργούς υγείας και ασθενείς που αντιστέκονται στην ανθρωποφαγία με τα φακελάκια.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον Ρουβίκωνα που επέλεξε τον δύσκολο δρόμο της δράσης ενάντια σε αυτή την ανθρωποφαγία.

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΔΟΜΗ ΥΓΕΙΑΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ