Είχαν αρκετούς μήνες για να μελετήσουν το φαινόμενο και να επανέλθουν με λύσεις που τόσο η διεθνής και τμήμα της εγχώριας επιστημονικής κοινότητας όσο και η κοινή λογική πρότεινε: ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας πρωτίστως με στήριξη της πρωτοβάθμιας φροντίδας για να αποσυμφορηθούν τα νοσοκομεία, με προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, με κλίνες νοσηλείας και κλίνες αυξημένης και εντατικής φροντίδας, με εξασφάλιση μέσων υγειονομικής προστασίας του γενικού πληθυσμού ενάντια στη διάδοση του ιού, με στοχευμένες κινήσεις προστασίας των ευάλωτων και ευπαθών κοινωνικών ομάδων, καθώς και πλήρη χαρτογράφηση κρουσμάτων με πολλαπλασιασμό των μαζικών τεστ στην κοινότητα. Στον χώρο της εργασίας και της εκπαίδευσης, ήταν σαφές ότι θα έπρεπε να προβούν σε ενίσχυση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, σε προσλήψεις εκπαιδευτικών, σε ενίσχυση της υλικοτεχνικής υποδομής των σχολείων με νέες αίθουσες και του προσωπικού καθαριότητας με προσλήψεις, για να μη κάνουμε καν λόγο για τη στήριξη των πληττόμενων εργαζομένων που βρέθηκαν στο κενό αδυνατώντας να επιβιώσουν.
Αντ’ αυτών, η κυβέρνηση επένδυσε στην ανεμελιά του ελληνικού καλοκαιριού και στην επικοινωνία, επιχορηγώντας γι’ άλλη μια φορά τους πάτρονές της, τα ΜΜΕ, με τα χρήματα της ελληνικής κοινωνίας. Για το αναμενόμενο δεύτερο κύμα, ένοχοι κρίθηκαν οι πολίτες που δεν τηρούσαν τα μέτρα ατομικής προστασίας και οι παρέες που έπιναν μπύρες σε ανοικτούς χώρους. Η επιστημονική επιτροπή που επιφορτίστηκε με το άχθος της αντιμετώπισης της πανδημίας βρέθηκε πολύ κατώτερη των περιστάσεων: αντί να προτείνει τις παραπάνω λύσεις αντιμετώπισης της πανδημίας, απέμεινε να προσπαθεί να επιστημονικοποιήσει τις πολιτικές επιλογές της κρατικής διαχείρισης, κάνοντας σε πολλές περιπτώσεις το άσπρο μαύρο.
Μπροστά στην αναμενόμενη καταστροφή, συνεπεία των παραπάνω επιλογών, προκρίθηκε η λύση του lockdown, μία τυφλή, οριζόντια λύση που μόνο προβλήματα θα φέρει, γιατί πλέον το σύστημα υγείας βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης. Το ένα νοσοκομείο αναφοράς μετά το άλλο ανακοινώνει την αδυναμία του να αντεπεξέλθει στον φόρτο της νοσηλείας κρουσμάτων, όσο κι αν οι ελλείψεις σε προσωπικό και κλίνες μπαλώνονται μέχρι σήμερα από τις υπερπροσπάθειες των γιατρών και των νοσηλευτών των ιδρυμάτων. Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι παραμένουν οι πιο εκτεθειμένοι στον ιό, καθώς όσοι εντάσσονται στην παραγωγή και διάθεση των αναγκαίων για την επιβίωση και στο υγειονομικό προσωπικό αναγκάζονται να μετακινούνται στοιβαγμένοι σε λεωφορεία υψηλού συγχρωτισμού, ενώ οι μαθητές έκαναν μάθημα σε τάξεις των 25 και πλέον ατόμων. Η μηχανή πρέπει να συνεχίσει να δουλεύει κι ας αφήσει πίσω της νεκρούς. Ξέρουμε πολύ καλά την ταξική τους προέλευση.
Οι κυβερνώντες και οι υποστηρικτές τους στην άρχουσα τάξη αισθάνονται ότι δεν κινδυνεύουν από τον ιό, γιατί ξέρουν ότι αν ασθενήσουν τους περιμένει η καλύτερη δυνατή περίθαλψη. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τους εργαζόμενους και συνταξιούχους που σε λίγο ίσως μπουν στη στατιστική κατηγορία του μη επιλέξιμου για εντατική φροντίδα και έτσι αποβιώσουν σ’ ένα από τα άπειρα ράντζα που κατακλύζουν τα νοσοκομεία της «έτοιμης» κυβέρνησης. Ήδη αυτοί που η συντεταγμένη πολιτεία με τον θεσμικό ρατσισμό της θεωρεί απόβλητους, όπως οι μετανάστες, οι πρόσφυγες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι φυλακισμένοι, έχουν περάσει σε καθεστώς εξαίρεσης, καθώς στριμώχνονται σε μικρούς και άθλιους χώρους χωρίς καμία υγειονομική μέριμνα. Από την άλλη πλευρά, οι παράπλευρες απώλειες του lockdown, η εκτεταμένη ανεργία και φτωχοποίηση, η αναμενόμενη αύξηση των αυτοκτονιών, της κατάθλιψης, της ενδοοικογενειακής και έμφυλης βίας, η καθυστέρηση αντιμετώπισης έκτακτων προβλημάτων υγείας και η παραμέληση χρόνιων νοσημάτων, καθώς δεν χωρούν πλέον στον προγραμματισμό των νοσοκομείων, θύματα που δεν θα μετρηθούν ποτέ γιατί δεν προήλθαν από τον νέο κορωνοϊό, αφήνουν παγερά αδιάφορη την πολιτική τάξη του τόπου και τα επιστημονικά της εξαπτέρυγα.
Κάποιες αντιπολιτεύσεις διαφόρων προελεύσεων κάνουν λόγο για ανικανότητα της κυβέρνησης. Η φαινομενική ολοσχερής ανικανότητα όμως δεν είναι τίποτε άλλο από αυτό που ήξεραν να κάνουν πάντα με άριστο τρόπο: να προασπίζονται τα συμφέροντα των προνομιούχων θυσιάζοντας εύκολα τις ζωές των πληβείων. Δεν θα κοιμηθούμε όμως όπως έστρωσαν οι αντικοινωνικές δυνάμεις των κυβερνόντων και η κουστωδία των ψαλτάδων τους. Ως άνθρωποι της εργασίας, εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, δεν στρεφόμαστε ενάντια στον εαυτό μας, δεν κατηγορούμε τις επιλογές μας και την «πλημμελή μας κοινωνική συμπεριφορά», διότι γνωρίζουμε ξεκάθαρα ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για τους θανάτους που έρχονται από τον νέο κορωνοϊό και τις συνέπειες της πολιτικής του διαχείρισης. Δεν στρεφόμαστε ενάντια στο προσωπικό των νοσοκομείων που μιλούν για τα αυτονόητα για να εισπράξουν μόνο χειροκροτήματα, ούτε ενάντια σε κοινωνικές ομάδες που στοχοποιούνται από τη διακεκριμένη ευφυία λακέδων δημοσιογράφων και πολιτικών.
Έχοντας επίγνωση ότι η δημόσια υγεία αυτή τη στιγμή δέχεται απανωτά πλήγματα από τις αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας του τόπου παραμένουμε ανοικτοί και, τηρώντας τα έως τώρα εφαρμοζόμενα μέτρα, παρέχουμε πρωτοβάθμια φροντίδα σε όποιον/α έχει ανάγκη και αναπροσαρμόζουμε το ωράριό μας, ώστε να μην δυσκολεύεται η προσέλευση και αποχώρηση των ασθενών μας από τη δομή λόγω του χουντικού απαγορευτικού. Την Παρασκευή 13/11 λίγο πριν ανοίξει το ιατρείο, κατά τις επιχειρήσεις καταστολής της αστυνομίας πέριξ της Πλατείας Εξαρχείων, τα ένστολα τσιράκια της κυβέρνησης δεν δίστασαν να προσαγάγουν προσωρινά δύο πρόσφυγες ασθενείς μας που περίμεναν έξω από τη δομή να ανοίξουμε. Κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο σχετικά βίντεο που το αποδεικνύουν. Όπως πληροφορηθήκαμε, αφέθηκαν ελεύθεροι, ωστόσο στη συνέχεια δεν ήρθαν στο ιατρείο για να λάβουν τις υπηρεσίες υγείας που αναζητούσαν, πιθανόν τρομοκρατημένοι από τους νταήδες του Χρυσοχοΐδη.
Η ώρα είναι κρίσιμη για την κοινωνία μας, δεν έχουμε παρά να έρθουμε αντιμέτωποι με αυτούς που συμβάλλουν στον αφανισμό της και να σταθούμε έμπρακτα αλληλέγγυοι στους δοκιμαζόμενους συνανθρώπους μας.
Το ιατρείο θα παραμείνει ανοικτό κατά τη διάρκεια του lockdown κάθε Τετάρτη και Παρασκευή, 18.30-20.00.
Ξεκινάει εκ νέου η λειτουργία τηλεφωνικής γραμμής άμεσης απόκρισης που απευθύνεται σε όποιον/α θα ήθελε να μιλήσει για τους προβληματισμούς, τις αγωνίες, τους εκνευρισμούς, το όποιο δυσφορικό συναίσθημα, την παραίτηση ή την απάθεια, τη δυσκολία της τοποθέτησης απέναντι σε αυτό που συμβαίνει ή την όποια προσωπική δυσκολία. Η γραμμή θα λειτουργεί καθημερινά μέσω του τηλεφώνου της ΑΔΥΕ που θα ανακατευθύνει τις κλήσεις στους διαθέσιμους ειδικούς ψυχικής υγείας ή κοινωνικούς επιστήμονες που θα υποστηρίξουν τη λειτουργία της. Παράλληλα, οι ψυχοθεραπευτικές ή αναλυτικές διαδικασίες εν εξελίξει συνεχίζονται μέσω τηλεφώνου και όπου απαιτείται δια ζώσης.
Ώρες επικοινωνίας: 10.00-24.00
Τηλ.: 6994346705
Οι συνελεύσεις μας συνεχίζουν να πραγματοποιούνται τηρώντας όλα τα απαραίτητα μέσα προστασίας.
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΔΟΜΗ ΥΓΕΙΑΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
