[:el]ΑΔΥΕ[:en]ADYE[:]

Μα, οι σύντροφοι του Ρουβίκωνα είπαν στην κάμερα και έγραψαν στο διαδίκτυο αυτό που ολόκληρη η κοινωνία γνωρίζει πολύ καλά και αποδέχεται συνήθως ως «αναγκαίο κακό».

Ο δημοσιογραφικός και πολιτικός κόσμος της ψευδολογίας, της διαπλοκής, της διαφθοράς και των ρουσφετιών υποκρίθηκε ότι έπεσε από τα σύννεφα μπροστά στον καταγγελτικό λόγο των συντρόφων. Αυτοί που χαίρουν όλων των δυνατών προνομίων σε κάθε επίπεδο, αυτοί που δεν αγωνιούν ποτέ για την υγεία τους και το αν έχουν οικονομίες στην άκρη για ενδεχόμενη ασθένεια, καθώς ξέρουν ότι θα εξυπηρετηθούν άμεσα και χωρίς έξοδα –ή μάλλον με έξοδα της ελληνικής κοινωνίας– στα καλύτερα νοσοκομεία και από τους πιο διάσημους γιατρούς, δηλώνουν έκπληκτοι για τη σπίλωση του ονόματος ενός «εξαίρετου και ακέραιου γιατρού που δεν διανοήθηκε ποτέ να ζητήσει απολύτως εκβιαστικά χρήματα που δεν δικαιούται για να κάνει τη δουλειά του». Οι ιατρικοί σύλλογοι, με προεξάρχοντα τον ΙΣΑ, δήλωσαν θορυβημένοι από το πώς κάποιοι πολίτες με ισχυρά πολιτικά και κοινωνικά αντανακλαστικά μπορούν να θίξουν την αξιοπρέπεια ενός «καταξιωμένου συναδέλφου». Προφανώς, τα μέλη και ιδιαίτερα ο πρόεδρός του είναι εξίσου «άμεμπτοι» με τον εν λόγω, γι’ αυτό και έσπευσαν να τον καλύψουν. Όχι, φακελάκια υπάρχουν μόνο στη φαντασία του Ρουβίκωνα.

Από την άλλη πλευρά, η επικράτηση μίας συνθήκης έχει πάντα δύο πλευρές: και αυτόν που πράττει και αυτόν που δέχεται. Το φακελάκι είναι κοινός τόπος σε κάθε μείζονα ιατρική πράξη, τουλάχιστον στη συνείδηση των πολιτών που αναζητούν λύση στο πρόβλημα της υγείας τους. Αυτή την πρακτική τη γνωρίσαμε από τα παιδικά μας χρόνια και έχει μείνει απαράλλακτη μέχρι σήμερα ανεξαρτήτως κυβέρνησης. Υπάρχουν ασθενείς που εκβιάζονται από τους γιατρούς στυγνά και ανερυθρίαστα να δώσουν μερικές φορές ακόμα και τα τελευταία τους αναγκαία για την επιβίωση χρήματα. Υπάρχουν όμως κι ασθενείς που υποτάσσονται στην καθιερωμένη συνήθεια και δίνουν εθελοντικά το φακελάκι, διότι πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο θα τους προσέξει περισσότερο και καλύτερα ο γιατρός ή οποιοσδήποτε άλλος λειτουργός υγείας (νοσηλευτής, τραυματιοφορέας κ.λπ.). Είναι εξίσου γνωστή και αυτή η δουλική συμπεριφορά, λες και οι γιατροί και οι υπόλοιποι λειτουργοί υγείας δεν πληρώνονται ως εργαζόμενοι σε δημόσιο φορέα.

Ακόμα και οι γιατροί που επιτελούν άριστα το έργο τους και αρνούνται να ζητήσουν ή να δεχτούν το οικείο φακελάκι, μη συμμετέχοντας στο εθιμικό δίκαιο των νοσοκομείων, σιωπούν, είτε από φόβο είτε από αδιαφορία. Αλλά η σιωπή είναι συνενοχή και διαιωνίζει την αρρωστημένη κατάσταση.

Η κοινωνία μας διαβαίνει και το τελευταίο κατώφλι υποκρισίας και σήψης: μεγάλο μέρος της ιατρικής κοινότητας, σύσσωμος ο πολιτικός και δημοσιογραφικός κόσμος, κι ένα μέρος της κοινωνίας, αντί να κατηγορούν και να προσπαθούν να καταπολεμήσουν αυτό το καρκίνωμα της παροχής ιατρικών υπηρεσιών, κατηγορούν, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα του μίσους που δεν αναγνωρίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αυτούς που είναι από τους λίγους που έμπρακτα καταγγέλλουν αυτή την ειδεχθή λογική και πράξη. Τα κοράκια που σκυλεύουν τα πτώματα των ασθενών ζητώντας τους χρήματα και χτυπώντας τους στη μεγαλύτερη ανάγκη, χαίρουν υποστήριξης από όλον τον «καλό κόσμο».

Κάτω τα χέρια σας, λοιπόν, ύαινες, επίορκοι γιατροί, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, από τον Ρουβίκωνα.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους μαχόμενους γιατρούς, λειτουργούς υγείας και ασθενείς που αντιστέκονται στην ανθρωποφαγία με τα φακελάκια.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον Ρουβίκωνα που επέλεξε τον δύσκολο δρόμο της δράσης ενάντια σε αυτή την ανθρωποφαγία.

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΔΟΜΗ ΥΓΕΙΑΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ

Κάπως έτσι έστησαν το παραμύθι τους: μίλησαν για ανοικτές κοινωνίες και γειτονιές, όπου δεν υπάρχουν άβατα. Τα Εξάρχεια όμως είναι μία χαρά ανοικτή γειτονιά για όλους: κατοίκους, οικογένειες, νεολαίους, εργαζόμενους, ντόπιους, πρόσφυγες και μετανάστες, ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα, θρησκεία, σεξουαλικότητα. Είναι μάλλον η πιο ανοικτή γειτονιά της Ελλάδας, παρεκτός όταν κατεβαίνουν τα ΜΑΤ, πνίγουν τους δρόμους στα δακρυγόνα και κάνουν τα Εξάρχεια άβατα για όλους, από τους κατοίκους μέχρι τους διερχόμενους. Μίλησαν για πολίτες και συλλογικότητες που χάρηκαν με την «πρωτοβουλία» τους. Γιατί δεν αναφέρουν ποια είναι αυτά τα φαντάσματα; Κι όμως, ήταν έτοιμοι να ξεκινήσουν αιματοχυσία στα Εξάρχεια βασισμένοι πάνω σε μία απολύτως έωλη ανακοίνωση εκδήλωσης, πάνω σ’ ένα τεράστιο παραμύθι.

Είναι μνημείο κουτοπονηριάς η ανακοίνωσή τους, στηρίζεται όμως πάνω στον μεγαλύτερο αστικό μύθο της Αθήνας: τα Εξάρχεια είναι άβατο για την αστυνομία. Περιτριγυρισμένα από κλούβες σε κάθε μεγάλο δρόμο που τα κυκλώνει, με μιλιούνια ασφαλίτες πάνω στην Πλατεία και στα γύρω στενά, με όλων των ειδών τους μπάτσους να είναι έτοιμοι να επέμβουν, τα Εξάρχεια είναι μάλλον και η πιο αστυνομοκρατούμενη γειτονιά της Ελλάδας. Για ποιον λόγο θέλησαν λοιπόν να παρουσιαστούν επισήμως με τον μανδύα του συνδικαλιστικού τους οργάνου; Ίσως ήθελαν να έρθουν ως τοποτηρητές του τσιφλικιού τους με τα ναρκωτικά στην Πλατεία και να κλείσουν για άλλη μια φορά το μάτι στους μπράβους και τις μαφίες ότι είναι ασφαλείς από τους αναρχικούς που τους κυνηγούν με μένος.

Από την άλλη πλευρά, στο ίδιο όμως πλαίσιο, ο Καμίνης, ο «δημοκράτης» δήμαρχος, δεν δίστασε καθόλου να δώσει την άδεια στους μπάτσους να κάνουν τη θολή τους εκδήλωση στην Πλατεία. Είναι αυτό το φασιστοειδές που έχει κλείσει καταλήψεις στο όνομα της τάξης και επανειλημμένως απειλήσει τις καταλήψεις των Εξαρχείων. Ίσως η άδεια αυτή να αποδεικνύει ότι έχει αρχίσει να μπαίνει σε εφαρμογή το σχέδιο εξευγενισμού (gentrification) των Εξαρχείων, με φοροφυγάδες μεγαλοεργολάβους που θα αναλάβουν αναπλάσεις, με το μετρό και τα παραμάγαζα γύρω από τον σταθμό, ώστε να μετατραπούν τα Εξάρχεια σ’ έναν νέο Ψυρρή ή Γκάζι και να σταματήσουν να αποτελούν αυτό που ήταν, είναι και θα είναι: μία ακραιφνώς πολιτικοποιημένη γειτονιά, ένας ιστός αντίστασης στα καθεστώτα της κρίσης καθώς και πριν και μετά απ’ αυτή, ένα βαθύ ρίζωμα αλληλεγγύης, ένα αντίσωμα στον καρκίνο του κοινοβουλευτισμού και του παρηκμασμένου αστικού πολιτισμού.

Μέσα στην αφέλειά τους, οι μπάτσοι, με τη γελοία και σαθρή ανακοίνωσή τους, ήρθαν να προσθέσουν μία ακόμα πτυχή στα τεκταινόμενα της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Ως απλά και ασήμαντα φερέφωνα της άκρας δεξιάς, ανήγαγαν σε κομβικό ζήτημα την «ασφάλεια» παντού, σ’ όλες τις γειτονιές. Αφού τα μέτρα των μνημονίων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ξεπέρασαν οποιαδήποτε στουρνάρεια και παπαδήμεια νεοφιλελεύθερη φαντασίωση εξαθλίωσης της ελληνικής κοινωνίας, κάνοντας το ΠΑΣΟΚ να φαίνεται «αριστερό», και προκάλεσαν απορία και αδράνεια στο κόμμα του γιου του Μητσοτάκη, αυτό, μην έχοντας άλλο πεδίο άσκησης αντιπολίτευσης, επικαλείται τα φοβικά αντανακλαστικά των αδαών και ανερμάτιστων ψηφοφόρων του: τάξη και ασφάλεια με μία δόση εθνικισμού. Ο Κούλης άλλωστε, μιλώντας προσφάτως για «βία και τρομοκρατία που προέρχεται μόνο από την αριστερά στην Ελλάδα», έκανε επίσημο άνοιγμα στη ΧΑ, αναβαπτίζοντάς την σε νόμιμο και αστικό κόμμα (τους ρώτησε αν θέλουν;) και επιβεβαιώνοντας την ακροδεξιά, φασιστική στόφα της ΝΔ. Είναι πρόδηλο εξάλλου ότι η Ελλάδα δεν βγαίνει στις αγορές και το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της έχει φτάσει στα Τάρταρα, επειδή «υπάρχει ανομία στα Εξάρχεια». Υποσχέθηκαν μάλιστα να καθαρίσουν με τα Εξάρχεια στον πρώτο μήνα της κυβέρνησής τους. Ας έρθουν. Μάλλον είναι εξίσου αφελείς με τους εντεταλμένους μπάτσους τους.

Ως προς την απαγόρευση της εκδήλωσης από τον ΣΥΡΙΖΑ, ας μη δημιουργούνται αυταπάτες δημοκρατικότητας και αναγνώρισης του πραγματικού ρόλου της αστυνομίας καθώς και της σκοπιμότητας της εκδήλωσης. Στη φιέστα του Καστελόριζου η κυβέρνηση ξέπλυνε με μεγάλη άνεση τους φασίστες της ΧΑ και τους ανήγαγε σε θεματοφύλακες της εθνικής ασφάλειας, πράγμα που μας κάνει να παρατηρήσουμε –επ’ αφορμή και της απαγόρευσης της σύναξης των μπάτσων στην Πλατεία– ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαφέρει από τη ΝΔ παρά μόνο στην τακτική. Η τάξη και η ασφάλεια της κυβέρνησης δεν περνά μόνο μέσα από την καταστολή αλλά υποστηρίζεται και από το δόγμα της ενσωμάτωσης και των μικροπολιτικών παιγνιδιών με κέντρο την «ευαίσθητη πολιτικά και ιστορικά» γειτονιά των Εξαρχείων.

Αυτό όμως που επίσης αναδεικνύεται αναμφισβήτητα και από την ανακοίνωση των μπάτσων είναι η δεξιά στροφή του πολιτικού τόξου: οι μπάτσοι κάλεσαν «δημοκρατικά» όλα τα κόμματα εκτός της ΧΑ. Σωστά. Τι χρειάζεται η ΧΑ, αφού τους απόγονους των ναζί ταγματασφαλιτών εκπροσωπούν άριστα και παντελώς νομιμοποιημένα οι συνδικαλισμένοι μπάτσοι – άλλωστε, σιγά τον ψόφιο συνδικαλισμό, αφού τα μνημόνια, προηγούμενα και τωρινά, έθιξαν ολόκληρη τη μεσαία και κατώτερη τάξη εκτός από τους μπάτσους και τους παπάδες. Αυτοί είναι λοιπόν οι «θεματοφύλακες των αρχών και των αξιών της ελληνικής κοινωνίας». Είναι αυτοί που φέρνουν τη βία και τις μαφίες στα Εξάρχεια με την κάθε καλή ευκαιρία: όπως ειπώθηκε σε κάποιο σχόλιο αναφορικά με την εκδήλωση, δύο δολοφονίες έγιναν στα Εξάρχεια, του Καλτεζά και του Γρηγορόπουλου. Ποιοι τις έκαναν; Μα, φυσικά οι θεματοφύλακες.

Οι ακροδεξιοί δολοφόνοι δεν μπορούν να μιλούν για ανοικτότητα και ειρήνη. Δεν έχουν καμία θέση στα Εξάρχεια.

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΔΟΜΗ ΥΓΕΙΑΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ