[:el]Τους τελευταίους μήνες επισκέπτονται το ιατρείο μας πολλοί πρόσφυγες, κάποιοι με συνοδεία μεταφραστών, άλλοι πάλι χωρίς. Σε κάποιες βάρδιες φροντίσαμε να συνεργαστούμε με αλληλέγγυους μεταφραστές, ώστε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα υγείας των προσφύγων, είτε έκτακτα είτε χρόνια. Η παρουσία τους στον χώρο μας, συνεπεία μάλιστα της φιλοξενίας τους στις διάφορες καταλήψεις στέγης προσφύγων στα Εξάρχεια, μας χαροποιεί ιδιαίτερα, καθώς οι σύντροφοι από τις καταλήψεις υλοποιούν στην πράξη την ένταξη των ανθρώπων αυτών στον κοινωνικό ιστό της πόλης, αντίθετα με τον εκβιαστικό απομονωτισμό που προωθεί η φιλελεύθερη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στα κέντρα κράτησης. Οι πρόσφυγες, θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων που εξαπολύουν ή υποδαυλίζουν το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και η Ρωσία, επιζήσαντες του ταξιδιού διαφυγής τους από τις βομβαρδιζόμενες περιοχές και της δολοφονικής υποδοχής τους στο Αιγαίο από τα λιμενικά Ελλάδας και Τουρκίας, του ΝΑΤΟ και της Frontex, εγκλωβισμένοι σε σύνορα χωρών ή σε περιφέρειες της χώρας, αντιμετωπίζονται από την ελληνική κυβέρνηση σαν ζώα στο σφαγείο: μακριά από τις πόλεις, σε στρατόπεδα και καταυλισμούς χωρίς επαρκή τροφή, σε στέγαση που δεν προστατεύει, χωρίς πρόσβαση επί τόπου σε υπηρεσίες υγείας.
Δυστυχώς όλα αυτά δεν μας κάνουν εντύπωση, καθώς η κατάσταση εξαίρεσης που πολύ καλά γνωρίζουμε ότι ισχύει για εμάς γίνεται ο κανόνας και για τους πρόσφυγες. Αυτό που διερωτόμαστε είναι αν θα φτάσει μέχρι το τέλος η υποβολή των ανθρώπων αυτών σε αργό θάνατο, καθώς πληθαίνουν συνεχώς τα περιστατικά που δεχόμαστε στο ιατρείο μας τα οποία αποδεικνύουν την εσκεμμένη αδιαφορία κρατικών φορέων και ΜΚΟ που είναι «επιφορτισμένες» με τη φροντίδα υγείας των προσφύγων. Είδαμε πολλές φορές στα χέρια προσφύγων παραπεμπτικά για εξετάσεις, απλές ή πιο εξειδικευμένες, συνταγές για χορήγηση συνηθισμένων και φτηνών φαρμάκων που έφεραν τη σφραγίδα ΜΚΟ, όπως οι Γιατροί του Κόσμου, οι Γιατροί χωρίς Σύνορα και η Πράξις, καθώς και Νοσοκομείων του ΕΣΥ.
Διαπιστώσαμε τη σοβαρή έλλειψη παροχής περίθαλψης προς τους πρόσφυγες στα κέντρα κράτησης, πολλές φορές τον αποκλεισμό τους από τα νοσοκομεία και την παραμέληση των χρονίως πασχόντων με χαρακτηριστικό παράδειγμα το ιστορικό που έφερε στα χέρια του διαβητικός ασθενής με αρρύθμιστο ζάχαρο που εκδόθηκε στο Προαναχωρησιακό Κέντρο Κράτησης Παρανεστίου. Στις ερωτήσεις μας προς τους πρόσφυγες για ποιον λόγο δεν υποβάλλονται σε εξετάσεις, αφού βέβαια έχουν την «τύχη» να φτάσουν μέχρι κάποιο διαγνωστικό κέντρο ΜΚΟ ή Νοσοκομείο, μας απαντούν ότι είτε δεν γίνονται δεκτοί όταν δεν έχουν στα χέρια τους τα χαρτιά πιστοποίησης ή επειδή δεν υπάρχουν τα στοιχειώδη διαγνωστικά μέσα (για ΜΚΟ). Για παραπλήσιους λόγους (ελλείψεις) δεν τους χορηγούν τη φαρμακευτική τους αγωγή σε περίπτωση που περάσουν από κάποιον γιατρό που τους εξέτασε. Φωτογραφίες αυτών των εντύπων βρίσκονται στα χέρια μας. Πολλές φορές επίσης, όπως μας ενημερώνουν, εξετάζονται χωρίς μεταφραστές, οπότε ακόμα και το ιστορικό το οποίο έχουν στα χέρια τους είναι πρακτικά άχρηστο, με αποτέλεσμα η διαδικασία διάγνωσης να ξεκινά από μηδενική βάση.
Είναι οφθαλμοφανές ότι τα εκατομμύρια κρατικών και ευρωπαϊκών επιχορηγήσεων στις ΜΚΟ και τα κονδύλια της ΕΕ στο ελληνικό κράτος για την αντιμετώπιση του «προσφυγικού προβλήματος», εξυπηρετούν άλλες «ανάγκες». Σίγουρα πάντως δεν διατίθενται σε δομές υγείας για τους πρόσφυγες. Αντίθετα, η αυτοοργανωμένη μας δομή, με χρηματοδότηση από εκδηλώσεις αλληλεγγύης και συνεισφορές από συλλογικότητες και συντρόφους της χώρας και του εξωτερικού, επαρκεί προς το παρόν για να αντιμετωπίζουμε σε πρωτοβάθμια βάση περιστατικά τόσο των προσφύγων που ζουν στα Εξάρχεια όσο και αυτών που μας επισκέπτονται απευθείας από τους καταυλισμούς του Ελαιώνα, του Ελληνικού, του Σχιστού, της Μαλακάσας.
Αυτή η δολοφονική σύμπραξη κυβέρνησης και ΜΚΟ οδηγεί στην περαιτέρω εξαθλίωση των τραυματισμένων ψυχικά και σωματικά προσφύγων και αποτελεί την επιτομή της «υποδοχής» των προσφύγων στην καπιταλιστική Δύση, ώστε να γνωρίζουν πολύ καλά τι τους περιμένει σε περίπτωση που τύχει και πάρουν νομιμοποιητικά έγγραφα και ενταχθούν στην «κοινωνική ζωή» της «νέας τους πατρίδας». Για τους υπόλοιπους, τους προς διωγμό, ούτως ή άλλως η κυβέρνηση επιφυλάσσει είτε απέλαση στη χώρα δίωξής τους, είτε επαναπροώθηση στην «ασφαλή» Τουρκία, είτε παράταση της φυλάκισής τους στα σύγχρονα στρατόπεδα εξόντωσης, οπότε και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψή τους θεωρείται πρακτικά περιττή.
Εμείς παραμένουμε αλληλέγγυοι στους πρόσφυγες για να είμαστε όλοι/ες μαζί δυνατοί/ες στους κοινούς αγώνες μας ενάντια στους δολοφονικούς κρατικούς και υπερεθνικούς οργανισμούς.
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΔΟΜΗ ΥΓΕΙΑΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
ΥΓ Επιλέγουμε να αποφύγουμε τη διάκριση ανάμεσα σε πρόσφυγες και μετανάστες/τριες, πρόσφατο υποπροϊόν και τυπολογία εξαίρεσης της προπαγανδιστικής μηχανής του αριστερού Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και της ΕΕ. Σε όλους τους πρόσφυγες, πολέμου, πολιτικούς, οικονομικούς η αλληλεγγύη μας είναι αδιαχώριστα αυτονόητη.[:]
